Smutek
Stoję smutna i samotna
nad brzegiem jeziora
trzciny cicho szumią
a ja szeptem śpiewam
smutną piosenkę
w tafli wody odbijają się
słowa tęsknoty i nadziei
a na dnie serca rana
ogromna w bezkresie życia
po miłości zapomnianej
rozpycha się i uwiera
w zamęcie bez opamiętania.
autor
Halina Kowalska
Dodano: 2016-01-28 12:20:47
Ten wiersz przeczytano 1139 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
wzruszający wiersz:)
...nie ma co się smucić...głowa do góry...pamięć
zaciera z czasem bolesne rysy na sercu...pozdrawiam
serdecznie, na osłodzonej smutku, mój plusik
Nie smuć się Halinko
Zobacz jaki dzisiaj jest piękny dzień
Pozdrawiam:-)
Dziękuję wszystkim za miłe wpisy i
komentarze...pozdrawiam serdecznie.
Chyba ta miłość niezapomniana,
skoro boli w sercu rana,
warto do przodu iść i żyć
tym, co ma być, Halinko.
Pozdrawiam serdecznie:)
Rany miłosne są zawsze głębokie, zostają w naszej
pamięci, bardzo mi się podoba. Pozdrawiam
serdecznie:-)
Witaj Halino.
Wzruszający wiersz przepełniony
tęsknotą i smutkiem za czymś,
co minęło. Bardzo wyrazisty ciepły tekst sprawia,że
wiersz czytam z dużą
przyjemnością.
Pozdrawiam serdecznie:}
Miłość trwa, tylko obiektu uczuć zabrakło.Ładny
wiersz.
Smutek, uczuciem raczej niechcianym,
lecz czas pozwoli zaleczyć rany!
Pozdrawiam!
Jak trudno jest się uśmiechnąć .. gdy myśli tańczą
ponure i w lustrze wody topisz swoją łzę ..
Kto kocha małe – temu olbrzymieje i lada promyk
zolbrzymia nadzieję.
Ładny wiersz, dominuje w nim smutek, na szczęście taki
stan jest przejściowy
Miejmy nadzieję że smutek szybko minie i radość
zagości w Twoim sercu...pozdrawiam
Smutno Halinko. Miejmy nadzieję, że wszystko obróci
się na dobre i będzie radośnie. Pozdrawiam.