smutek
smutek
to sikorka
w zielonożółtym kożuszku
skacze po gałęziach
już za późno
żeby odlecieć
w stronę słońca
to jedyny kolor
jedyny ruch
gdzie jak okiem sięgnąć
śnieżnobiała pustka
i jej wina
czerń zagłodzonych kikutów drzew
i zamkniętych domów
jak ten wiersz
na tej kartce
autor
Marta Surowiecka
Dodano: 2018-07-12 23:54:37
Ten wiersz przeczytano 742 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Wymianie pozdrawiam;)
Wymowny i zatrzymuje;)pozdrawiam cieplutko;)
ładnie o nawiedzonym smutku, oby tylko nie chciał
zostać na dłużej
pozdrawiam :)
Interesujący wiersz o smutku, pozdrawiam Marto :)
zazwyczaj sikorka zwiastuje szczęście jej widok cieszy
- u ciebie smutek przejął stery - wracaj szybko do
zdrowia - pozdrawiam serdecznie
Tyle wylało się smutku...
Pozdrawiam ciepło:)
nietuzinkowe smutku porównanie...
+ Pozdrawiam
wiersz, jak samotna, czarna kropla na śniegu
Piękny, wymowny z nutka smutku. Pozdrawiam ciepło
Martuś :)
Wymowny wiersz, zobrazowanie smutku bardzo ciekawe -
żółtego koloru nie uosobiłabym ze smutkiem, ale dziś -
jestem przekonana... żółty ptaszek na bieli...
został. Pogodnego dnia Marto z ptasim śpiewem.
Smutne lecz piękne mocno przytulam uśmiech :)
pozdrawiam
żółta plamka na bieli- wymownie.
Przesyłam z Tajlandii trochę uśmiechu i
radości...tutaj mieszksńcy od urodzenia zawsze
uśmiechnięci, robią wrażenia zadowolonych i jest z tym
im dobrze...przytulam i pozdrawiam
Smutny, piękny wiersz.
Wszystkiego tylko dobrego Marto....
Pozdrawiam serdecznie:)
Przed chwilą czytałam o scyzoryku jak baletnica,
astronaucie, który ma umówione spotkanie z Bogiem i
czcionki, które stoją, pochylają się lub leżą (to było
naprawdę świetne). Te chyba zapamiętałam najbardziej.
Sikorka - bardzo uroczy, choć smutny obrazek. Marta,
Twoje wiersze świetnie się czyta w większej dawce.
Wystarczy, niech Ci się wiedzie.