Smutek
.........smutek....smutek.....
Delikatny uśmiech...
ale oczy już nie są tak radosne,
skrywają tajemnicę dnia,
to one ukazują jej strach,
choć pozornie szczęśliwa twarz
w sercu balast,
który nie pozwala cieszyć się promieniami
słońca,
gwieździstym niebem...
dotykać delikatnie kwiatów,
cieszyć się ich zapachem,
rozkoszować pięknem dnia...
Został tylko ten smutek,
tylko on pozwala rozkoszować się sobą,
swoim pięknem,
pozwala zanurzać się w otchłaniach swojej
słodyczy...
....smutek...smutek...smutek...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.