Smutek, żal i rozpacz...

...to moje przyjaciółki

Kiedyś me oczy były pełne szczęścia i miłości,
teraz są wypełnione smutkiem,
spływają z nich kolejne łzy...
Gorzkie łzy, ranią moje serce.
Czuję wielki smutek, tak jakbym była sama na tym świecie,
jakbym była nie widoczna...
To nie uczucie, to sie dzieje naprawde, jestem samotna, i to z własnej woli...
To ja Was skrzywdziłam, byliście mi obojętni a teraz żałuję...
Zostałam sama, mijają kolejne nie przespane noce...
Chciałabym cofnąc sie w przeszłość naprawić to co zepsułam, ale nie mogę.
Jedyną nadzieją jesteście WY!!!
Chcę się poprawić...
Proszę pomóżcie mi, sama nie dam rady...
Bez was ten świat nie istnieje...
To była moja spowiedź przed Wami, i przed moją śmiercią

Żegnajcie...

autor

=AsiuNia=

Napisany: 2005-10-20 Dodano: 2005-10-20 19:50:26

Ten wiersz przeczytano 1483 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie