O smutku nie mówie nikomu

Co wieczor wracam do pustego domu,
o mym smutku nie mówie nikomu,
zamykam się w dobrze znanej mi rozpaczy,
serce zadaje ciągłe pytanie,
kiedy znów swą kwintesęcje zobaczy?
Kiedy poczuje zapach twej miłości?
Kiedy ma dusza przez usta poczuje smak radości?
Kiedy to wszystko we mnie ożyję?
Kiedy to wszystko piękno twe zmyję?
Kiedy nabiore wiatru w me żagle?
chciałbym by stało się tak teraz, w tej chwili, tak nagle!

Dla Ani

autor

piotr87

Napisany: 2006-07-17 Dodano: 2006-07-18 12:49:47

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie