Smutna bajka
Patrzę na Ciebie i serce mi rośnie
I mam ochotę skakać radośnie
Lecz zaraz potem przykre wspomnienie
"Przecież obiecałaś" szepce mi sumienie
I tak podłamana do rzeczywistości wracam
W moim uczucie beznadziejnym się
zatracam
Ale śnić mogę zawsze, bo kto mi zabroni
Zagłębiać sie powoli w moich marzeń toni
Więc śnię o Tobie jak o kisęciu z bajki
Jak razem na łące wśród
niezapominajki...
I rzeczywistość bajkę przypomina w której
małą rolę mam
Ale tutaj niestety tylko dobrą wróżkę
gram...
Dla Księcia i Księżniczki z tej bajki... przepraszam, że tak wyszło :(
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.