Smutna historia

Szła drogą, ciemna nocą jak niegdyś chadzała z nim.
Ze łzami w oczach wspomina jak liczyli gwiazdy na niebie.
Na myśl że się już nie zobaczą... zaczyna szlochać.
Usiadła pod drzewem, gdzie zawsze siadali, ich ukochane miejsce.
Wróciły wspomnienia z tamtej ich ostatniej chwili gdy w tym miejscu co ona teraz byli.
Powiedział że nie kocha, chciał zaoszczędzić jej bólu i cierpienia, bo tak naprawdę kochał ją najbardziej na świecie.
Nie chciał by się martwiła gdy się dowie.
Wolał takie upozorowane rozstanie.
Puścił jej dłoń, spojrzał głęboko w jej zaszklone oczy. Nie chciała przy nim płakać, chciała być silna.
Powiedział "nie zapomnij o mnie, każda chwila spędzona z Tobą była piękniejsza niż cokolwiek inne na świecie"
Ona milczała, łzy powstrzymać próbowała.
Zostawił ją samą pod drzewem, odszedł.
Na drugi dzień poszła do niego...
drzwi były otwarte, weszła.
Wokół panowała cisza, na stoliku leżała opinia lekarza *góra miesiąc życia*
W drzwiach ukazała się zapłakana matka chłopaka
- Nie ma już mojej dzieciny...
Ona wtedy zrozumiała.
Przytuliła się do matki chłopaka...
płakać zaczyna...
- ja go tak bardzo kochałam... szepcze do matki...
Deszcz obudził ją ze wspomnień, wstała i biegnie przed siebie co sił w nogach
.... a teraz
klęczy nad jego grobem

:((((

autor

dzasta

Napisany: 2006-06-20 Dodano: 2006-06-20 12:29:01

Ten wiersz przeczytano 436 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie