SMUTNA SAMOTNOŚĆ..!
Smutna samotność ma ogromne oczy,
wpatrzone z rozpaczy w jeden punkt na
ścianie.
smutną samotność ponury robak toczy,
serce rozrywa gorycz, żal i łkanie.
Smutna samotność jest bardzo samotna,
pomimo pustki, wycie tylko słyszy.
czy ktoś poda rękę smutnej samotności?
by wyrwać ją z tego marazmu i ciszy?
Czy poprowadzi ku słońcu lub gwiazdom?
czy weźmie w ramiona? utuli? osłoni?
smutna samotność pragnie tylko ciepła..
i tej jednej czułej i pomocnej dłoni!
bo jest smutna i samotna..
autor vin.. sierpien 2010
autor
violuchna13
Dodano: 2010-10-19 13:00:40
Ten wiersz przeczytano 803 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
faktycznie bardzo smutna, ale jaka ładna :-)
bardzo wyraziście wyraziłaś myśli
witaj, z natury samotność jest smutna, choć nie
koniecznie. jednak należy pomyśleć o dobrym
przyjacielu. pozdrawiam.
Mimo wielu powtórzeń nie razi. Dobra kompozycja.
Samotność jest zawsze smutna więc życzę, żeby zjawił
się ten ktoś. Pozdrawiam!