Smutna szarość
Spacer w samotności
po pustych
szarych polach.
Obok szare drzewa
szary ptak przyfrunął
usiadł na gałęzi
i tak smutno
tak szaro zaśpiewał.
Szara mgła
mnie prowadzi
w późno jesienną szarość.
Szare niebo nade mną.
Szary smutek
tęsknota
i to moje czekanie.
Komentarze (3)
Mimo smutku piękny wiersz.
Pozdrawiam z nutką optymizmu:)
Choć o szarości,to pięknie napisane.
Pozdrawiam.
Smutny i melancholijny- dobrze oddaje jesienny smutek.