Snem Twoim jestem
Jak motyl zagubiony w mgle.
Płaczesz.
Pytam-dlaczego?
Jesteś przecież snem moim.
Odpowiada-i co z tego.
Płaczę.
Bo opuszczam Ciebie w zapomnieniu.
Już tęsknię.
Jestem.
Chwilą w Twoim życiu
Oddechem dnia minionego.
Nadzieją dla zakochanego.
I smutkiem..
I radością.
I płaczem motyla.
Jestem.
Wspomnieniem.
Snem Twoim jestem.
autor
kris36
Dodano: 2010-10-21 07:58:27
Ten wiersz przeczytano 599 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Ja też nie pakowałabym tego wiersza w fantastykę, ale
kurcze ja nie a Ty tak i jest ok. :) Czy nie powinno
być "we mgle" ?
Dobrze się to czyta :)
Nie będę pisać komentarza w stylu co przez to
rozumiem, na szczęście poezja jak i malarstwo moze być
odbierana przez każdego dowolnie. Ja nie widzę w tym
wierszu fantastyki, tylko opis części życia, moim
zdaniem najważniejszego - miłości, Nie jestem też
ekspertem, ale do mnie docierają te słowa i są bardzo
wyraźne i czytelne. Pozdrawiam PS> Podoba mi się.