Śnieg

Płatki śniegu spadają na moją dłoń...
znikają tak jak słońce...
zimne odbicie twego ja
pali się jak moja dusza
kształt gwiazdy
wspomnienia bledną
słowa prawdy nigdy nie zanikają...potop myśli...
słodkie łzy zmieszane ze słoną krwią
pryzmat świata...
dzwony katedry biją
krzyczy nasze sumienie...
twarzą w twarz z przeznaczeniem
śmierć nigdy nie kłamie...biały śnieg na czarnym sercu...
kropelka krwi na źrenicy...koniec swobody...
ślepiec szuka swej twarzy...sprzedał ją dawno kłamstwu...
płonie niebo...chmury milknął...
deszcz już nie pada...susza myśli...
...tylko śnieg krwawi smutkiem...
ale ludzie mają ambicję...mają siebie...
...nie mają świata...
płatki śniegu spadają i wsiąkają w ziemię
czy już zawsze będziemy stąpać po twarzy naszych wspomnień..?

autor

Quicksand Jesus

Dodano: 2005-11-12 15:01:38

Ten wiersz przeczytano 566 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie