o sobie
(humoreska)
Będąc osobą niepełnosprawną
trzeba umieć z uśmiechem cierpienie
znosić
trzeba cierpliwie czekać i wytrwale prosić
i choć czasem poleją się łzy,
to na horyzoncie zawsze świeci słońce,
a moim słońcem moi przyjaciele są mi.
To dzięki nim w Malborku byłem
i wdrapując się po schodach udowodniłem
,
że „nie możliwe ” – ja
nie znam tego słowa
bo przy odpowiednim wsparciu
moja dusza wraz z ciałem na wiele jest
gotowa
A dowodem na to,
że burząc różne mity
jako niepełnosprawny
się dobrze czuje
niech będzie fakt ,że się doktoryzuje.
Tak więc , niepełnosprawność nas nie
zmienia
tylko, aby ją polubić trzeba mieć marzenia.
Warszawa,31.032005
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.