solo

siedząc przy białym stole
od dziś smakuję życie
z pojedynczego nakrycia

w łazience
do mojej szczotki
już nie przytula się inna

znów każda połowa
aksamitnego łóżka
jest moja
i wciąż potrafię sama
wytrzeć nadprogramową łzę

lepiej jest wiedzieć
że tylko w jednych dłoniach
znaleźć mogę spokój

w moich własnych

i co, że od teraz będę sama? . . .już nie boję się tej samotności

autor

M A R U Ś K A

Napisany: 2005-11-03 Dodano: 2005-11-05 22:06:55

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie