Sonata Księżycowa

Dźwięk fortepianu. Chore serce
I miliony gwiazd migoce
Jakby tyłem do mnie zwrócone
W tym tłumie – samotna siedzę
Z filiżanką słodkiej kawy
I łzą tańczącą na wargach
Znów zapominam gdzie jestem
W myślach śpię obok niego
Tą samą gwieździstą nocą
A gwiazdy patrzą zazdrośnie
Bo znalazłam własne niebo

Kolejna noc z Beethovenem i gorącą kawą. Kolejna z Tobą, choć bez Ciebie. Tęsknie.

autor

Nostra

Napisany: 2006-10-18 Dodano: 2006-10-19 15:53:55

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie