SOSNA

(o mojej mamie)

Jak samotna sosna górujesz nad równiną,
Choć niejeden las umarł i nie jeden ptak zginął.
Choć niejeden już wyrok na Ciebie wydali,
Ty trwasz niezniszczalna wśród bezmyślnych drwali.

A Ty trwasz w żalu i podzięce,
Jak sosna wysoka, która widzi więcej,
Jak sosna samotna, pod której koroną
Można żyć bezpiecznie, choć wciąż lasy płoną.

A Ty trwasz, jak ten świat stary,
Choć deszcze Cię dziurawią i choć brak Ci wiary,
Choć imię Twoje czas pisze na wodzie,
A ból przemijania zawsze z Tobą w drodze.

A Ty trwasz w niezmiennej swej naturze,
Jak sosna wysoka, co pnie się wciąż ku górze,
Jak sosna wysmukła, co nie boi się drwali,
A żaden Cię piorun na ziemię nie powali.

. . .

Choć kiedyś się okaże, gdy skończysz żyć bezgłośnie,
Że na Twoim miejscu inne drzewo rośnie,
Że na Twoim miejscu wśród znanych dekoracji,
Życie biegnie dalej nie tłumacząc racji.

autor

KapRysiek

Dodano: 2005-07-29 13:40:01

Ten wiersz przeczytano 699 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie