Spacer

Starajmy się szukać ludzi, którym możemy pomóc...

Idę tam, patrzę przed siebie.
Widzę ścieżkę, aleję drzew...
Jestem sama, jest mi dobrze,
Lubię obserwować ludzi...
Na ławce siedzi dwoje ludzi,
Trzymają się za ręce, patrzą sobie w oczy.
Są szczęśliwi, bo mają siebie.
Idę dalej... matka z wózkiem i mąż obok.
Ojciec trzyma dziecko na rękach,
A żona uśmiecha się do obojga.
Idę dalej i widzę ich...
Młoda dziewczyna i młody chłopak,
Rozmawiają a ona ma w oczach łzy.
Słyszę strzępy rozmowy: " Nie mogę,
Wybacz, nie toleruję zdrady..."
Słowa chłopaka we mnie uderzyły
I poczułam nienawiść do niej,
Bo jak można zdradzić ukochana osobę?
Zostawiam ich samym sobie i idę dalej.
Spotykam parę staruszków,
Spacerują aleja i nie widzą nikogo,
Nic dla nich się nie liczy...
Mają znów po naście lat, a ich miłość trwa.
Cieszy mnie ten widok i z uśmiechem idę...
Wtedy zauważyłam jego, siedzi na ławce
Ukrytej pod drzewami...
W ręce trzyma nóż i już wiem, co chce zrobić...
Podchodzę do niego bez słowa, siadam obok...
Kładę głowę na jego ramieniu i wyciągam z ręki nóż.
Już nie zrobi nic, jest mi podległy.
Nagle odwraca się do mnie, obejmuje mnie ramieniem,
Całuje w policzek i czuję się szczęśliwa,
Bo mu pomogłam, odnalazł sens życia...
Lecz wtedy nadchodzi czas, musze iść dalej...
Anioł ma kolejne misje do spełnienia...
Podnoszę się i idę...
Wtedy czuję ciepło na dłoni i nie ma już nic...
Złączeni na zawsze...ręka w rękę idą przez życie.
Anioł podpisał pakt z diabłem.
Na zawsze złączeni w erotycznym uniesieniu...
Idziemy dalej... razem... by pomagać innym...
Nasz spacer przez życie będzie trwał wiecznie,
Aż do skończenia świata.

Naszapomoc moze być dla nich wszystkim...

autor

nuśka

Napisany: 2005-06-15 Dodano: 2005-09-03 15:15:01

Ten wiersz przeczytano 609 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie