Spacer jesienny Sonet

W motylim raju wśród snów kolorowych,
jak paź królowej w niebiosach szybuję.
Mknę z babim latem, pajeczyny snuję -
wiruję z wiatrem w polach lawendowych.

Jeszcze stokrotki na łąkach się bielą,
i mleczu sterczą łysawe kikuty.
A w tle paproci jesiennej gry nuty
w gęstwinie jeżyn po trawie się ścielą.

Złocista aura rzuca na kolana,
jasne słoneczko pogórze przygrzewa.
Wierzba płacząca tańczy rozchwiana -

na głogu szczygieł przecudownie śpiewa.
Ślęża usypia we mgle rozmazana,
i jarzębina przydrożna dojrzewa.

autor

Stumpy

Napisany: 2017-10-17 Dodano: 2017-10-17 09:25:02

Ten wiersz przeczytano 990 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Sonet Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie