Spacer plażą w Jantarze ( quasi...
wyspa z patyków
kołysze się na wodzie
czarny pies biega
indiański totem
mewa krąży nad morzem
trzepoczą skrzydła
bursztyn na plaży
mieni się wśród patyków
mewa ląduje
splątane sieci
trzepoczą chorągiewki
pienią się fale
Dodano: 2014-02-20 09:50:31
Ten wiersz przeczytano 1404 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
ładne haiku.... tworzą tematycznie całość obrazki
nadmorskie ....
pozdrawiam :-)
Jest duch i jest haiku.
Bardzo ładne tworzą się obrazki po przeczytaniu.
Jest odczucie.
Pozdrawiam:)
Ojej, jak ja uwielbiam Jantar! Jestem wręcz
zakochana:-) Na haiku niestety się nie znam.
Pozdrawiam:-)
Kochany Vicku, bardzo się natrudziłeś, żeby mnie
uświadomić.
O haiku, jego rodowadzie i innych tego typu formach
czytałam i ciągle czytam. Piszę cos sobie do
szuflady, postanowiłam zmierzyć sie z krytyką, bo jak
pewnie wiesz dobra krytka pobudza i naprowadza.
Teoria, teorią, a praktyka nie jest łatwa, zwłszcza ze
względu na ograniczenie liczy sylab w wersie, ale nie
tylko. Quasi haiku nie musi zawierać odniesienia do
pory roku. Filozofia Zen - nie wiele wiem na ten
temat, same ogólniki, ale od czego sa ksiązki i
Internet. Jeszcze raz serdecznie dziekuję i wychodzę
na spacer plażą. Dzisiaj świeci słońce i czuć wiosnę w
powietrzu, jest jakaś nadzieja.
msz to miniaturki haikupodobne - owszem trzymają
metrum 5-7-5 lecz ducha haiku w nich nie ma
info nt:
Haiku jest japońską formą poetycką reprezentatywną dla
okresu Edo, szogunatu (1603-1868), haiku jest związane
z filozofią zen, która w sztuce zakłada operowanie
paradoksem, subtelność, estetyczny minimalizm i
wyzbycie się własnego ja. Najlepsze haiku często
świadomie nie pozwalają na jakąkolwiek konkretną
interpretację, a jednak pozostawiają w odbiorcy
ulotne, refleksyjne odczucie, które chciał przekazać
poeta.
Twórcą haiku jest Matsuo Bashō. W Japonii okresu Edo
komponowanie poezji należało do rozrywek osób
wykształconych, w większości klasy samurajów, których
obowiązywał feudalny kodeks bushi-do, dlatego także
Bashō komponował wiersze w najpopularniejszym wówczas
stylu haikai na spotkaniach towarzyskich oraz notował
wierszem wrażenia w swoim dzienniku. Wers wyjściowy
haikai no renga - żartobliwej pieśni wiązanej jest
najważniejszą częścią utworu, ponieważ określa jego
tematykę i nastrój. Proces kompozycji wyglądał
następująco:
układano hokku o liczbie sylab: 5 + 7 + 5 (pisanych w
jednej linijce)
odpowiedzią na to było waki (dosł. kolejny wers) o
liczbie sylab 7 + 7 (również w jednej linijce)
w powyższy sposób powstawała pierwsza strofa,
analogicznie komponowano kolejne strofy.
Najczęściej pieśni wiązane komponowane były grupowo
jako rozrywka towarzyska. Wers wyjściowy układała
osoba najbardziej poważana w towarzystwie, po czym
każdy uczestnik po kolei wymyślał następny wers, a
całość była notowana. Matsuo Bashō chciał w swoich
pamiętnikach szybko zanotować chwilowe wrażenia,
jakich doświadczał, dlatego zaczął spisywać tylko
wersy wyjściowe haikai (można ten sposób notowania
myśli porównać do Lapidariów Kapuścińskiego), by
ostatecznie dojść do wniosku, że mogą być samodzielna
formą poetycką. Słowo haikai oznacza żart i
rzeczywiście pierwsze utwory haikai no renga, ze
względu na m.in. użycie języka kolokwialnego były
żartobliwe i lekkie w porównaniu z klasyczną poezją
tanka, jednak poziom żartu różnił się w zależności od
twórcy. Haikai wśród ogółu stało się medium treści
wulgarnych, ale wybitni poeci tego nurtu posługiwali
się inteligentnym humorem. Matsuo Bashō natomiast
odrzucił humor na rzecz impresji, wzruszenia,
kontemplacji przyrody.
Choć współcześnie pojęcia haiku, hokku i haikai z
wyodrębnienia pierwszego wersu haikai jako
samodzielnego utworu (innymi słowy hokku z haikai samo
stało się utworem), stąd nazwa haiku - żartobliwy
wers. Znaczenia haikai i hokku zawierają też znaczenie
haiku, ale nie odwrotnie.
------------------------------------------------------
------------------------------------------------------
---
Haiku składa się z 17 sylab podzielonych na 3 części
znaczeniowe po 5, 7 i 5 sylab. Oryginalne haiku pisane
po japońsku składa się z jednej ciągłej linijki, a
podział na trzy wersy stosuje się tylko w
transliteracji tekstu japońskiego oraz w utworach w
językach innych niż japoński.
Ważnymi elementami klasycznego haiku są:
kigo – ("słowo na temat pory roku") odniesienie do
pory roku lub dnia;
kire – ("cięcie") podział wiersza na dwie w pewnym
stopniu niezależne części (w językach innych niż
japoński zaznaczane myślnikiem, wykrzyknikiem, etc.)
np
English version haiku;
*
spring. time of the life.(spring tajm ow we lajf ) 5
blood circulates more briskly.( blut sir ku lejt mo
briz kli) 7
the air is clearness ( we er yz kler nez ) 5
*
the moon rise silent (we mun rajz saj lent) 5
at to sleep copy on water ( et tu slip kop on ło ter)
7
oldnes dont be slept (old nez dąt bi slipt ) 5
*
haiku po japońsku fonetycznie;
*
rokuji.o hayoo (rok udżi o ha ju) 5
tiipotto koocha koppu (ti po to ku cza ko pu) 7
ue chōshoku ( u e czjo szo ku) 5
*
polska wersja japońskiego:
*
szósta. witam dzień 5
imbryk,szklanka herbaty – 7
..i po śniadaniu 5
bardzo ciekawe haiku pozdrawiam