Spacer po zdrowie

Oddycham rześkim rannym powietrzem,
dnia co się budzi po nocnej burzy,
choć moje życie nie potrwa wiecznie,
to robię wszystko by je przedłużyć.

Wdycham woń lasu płucom na zdrowie,
sercem witając poranną zorzę,
kroplami rosy sen zmywam z powiek,
nie budząc lęku wśród leśnych stworzeń.

Wypełniam duszę natury siłą,
by rak zwątpienia nie mógł jej toczyć,
samotnie w ciszy odkrywam miłość,
robiąc dla siebie co w mojej mocy.

Bo nie jest sztuką siąść i narzekać,
na cud czekając zamknąć się w domu
i nie pomoże tu żaden lekarz,
jeśli sam sobie nie zechcę pomóc.

autor

karat

Napisany: 2012-07-02 Dodano: 2012-09-23 06:39:53

Ten wiersz przeczytano 2339 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Zdrowie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie