Spacer z psem

Na spacerek wzięłam pieska,
taka jego psia niebieska.
Koło domu ciągle biega,
nic mu przecież nie dolega.

Kiedy lato, hasa sobie,
ja też wtedy nic nie robię.
Ale w zimie, kiepsko bywa,
on chce biegać, ja leniwa.

Raz go wzięłam a to nie szpas,
wpadł do śniegu, to ci impas.
Tyle było z nim kłopotu,
kto wyciągnie psa z wykrotu?

Niby taka mądra psina
a nie patrzy gdzie szczelina.
Bieda, trzeba wzywać kogoś,
skąd ratunek, pusto wkoło.

Nagle z lasu sarna wyszła,
myślę sobie, pomoc przyszła.
Ramzes poczuł się myśliwym,
jak nie skoczy. Jestem przy nim.

Smycz ściągnęłam, ledwie żyję,
pies wyskoczył, ja po szyję
w śniegu leżę, mądre zwierzę,
teraz on mnie na hol bierze.

Stąd nauka jest dla wnuka:
babcia zginie? W śniegu szukaj.

autor

Babcia Tereska

Napisany: 2019-01-20 Dodano: 2019-01-20 00:23:49

Ten wiersz przeczytano 2101 razy

Oddanych głosów: 39

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie