Spacer sentymentalny

Uwaga! Spadający tynk!
Zażenowana kamienica.
Mury odarte ze świetności,
okna bez błysku czystych szyb
dyktą matowo spoglądają.

Pamiętam zastęp pelargonii
- barwą przekrzykiwały berka:
Kto gra?! Kto gra?!
Bo za minutkę(...)
w oczach zdziwiony park zmaleje,
nim wygra rozpędzony czas.

Gdzieś na cokole Jakub Waga
w bezruchu śledził pęd rowerków.
Kamień zapisał obraz zabaw,
w asfalt obrosła brukowana
ulica. Tuż za rogiem
spożywczak snuje się w pamięci.

Migawki biegną na Starówkę
z piątakiem w dłoni do cukierni,
w sandałach ciut sfatygowanych.
Fontanna mgłą policzek muska.
Piórkiem i węglem Profesora
pośród topoli pluszcze woda.

W niedzielę gotyk, majestatem
i babci mądrym przynaglaniem,
tonem organów śpiewał prawdy.
Echo spod sklepień przemykało
w szpaler podcieni
- w serce miasta.

Uwaga! Spadający tynk!
Odarte mury ze świetności...
Powierzam starej bramie sekret:
Wspomnienia nieźle się trzymają.

autor

grusz-ela

Napisany: 2013-04-10 Dodano: 2013-04-10 09:08:05

Ten wiersz przeczytano 2529 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie