Spal!
miałam być
jak tabula rasa
bez cudzych recept
czy zużytych wzorów
za to tworzyć własne
by móc swoje skreślać
zawierzyłam temu
stałam się
kartką papieru
ma której wariat
spisał swe żądania
teraz triumfuje
bo los wszystkie spełnił
nic mnie już nie wybieli
spal, proszę!
Komentarze (5)
Ach ta biała karta........:)
Wiersz skłania do refleksji.Jestem na tak
zal i smutek przemawia z Twojego wiersza-"spal"
cyt.-wolanie o pomoc.mysle ,ze wielu z nas
doswiadczylo takiego bycia "kartka"-swiadcza o tym
nasze wiersze ale tu znajdujemy ujscie naszym zalom i
smutkom-wybielamy sie :)))) ,na TAK
Ciekawy wiersz, w pewnym sensie- zaskakuje,
skłania do przemyśleń.
Nie zawsze jest dobre realizowanie cudzych
zachcianek... Potem to się może źle odbić na związku.
Trzeba podchodzić z rozsądkiem do pragnień i żądań....