Śpiące Słońce

W oceanie ludzkich istnień,
pełnym szklanych dusz i utraconych serc.
Błyszczy klejnot niezrównanych cech.
Złote serce słońca, uwięczone tęczową koroną marzeń.
Ognisty charakter i temperament, wplecione w gobelin dobra i miłości.
Całokształt piękny i wyrazisty, niczym feniks rodzący się z popiołów.
Lecz niestety sama tego nie widzi.
Zwierciadło ukazuje prawdę, lecz oczy nie chcą widzieć.
Nie widzą istoty która jest niezrównaną przyjaciółką i wspaniałym człowiekiem.
Nie widzą istoty pięknej niczym żołnierz niebieskiego królestwa
Jednakże w końcu zda sobie sprawę jak cenna jest dla swoich bliskich.
Wystarczy tylko trochę wiary w siebie, a fałszywy obraz rozmyje się i rozpadnie.
Śpiące Słońce się przebudzi i pośród tysięcy warkoczy światła, zobaczy jakie jest piękne...

...dla niezrównanej przyjaciółki...

autor

czlowiek we mgle

Dodano: 2006-05-23 16:25:38

Ten wiersz przeczytano 655 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie