Spoglądając spoza przyszłości
Spójrzcie zdemaskowano życie
wszystko w połowie możliwe
wkłuwanym paznokciem
przetrwanie
chwyta aromat
dni za kark
nocna wieczność
pchnęła marzenia senne
w otchłań
obudziła
człowieka
wśród martwych
kroków godzin śmierci
odkąd życie zdumione
spogląda spoza przyszłości
autor
elka
Dodano: 2016-02-05 08:54:57
Ten wiersz przeczytano 746 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Gdyby to był mój wiersz prawdopodobnie zakończyłabym
go na: obudziła człowieka.
Podoba mi się. Nie znam sie, ale to chyba dość dobry
wiersz.
ciekawy, zatrzymuje,,,pozdrawiam :}
ciekawa interpretacja
pozdrawiam
Nie, nie w połowie, Ty napisałaś wiersz w
całości...:) Pozdrawiam