Spoglądając spoza przyszłości
Spójrzcie zdemaskowano życie
wszystko w połowie możliwe
wkłuwanym paznokciem
przetrwanie
chwyta aromat
dni za kark
nocna wieczność
pchnęła marzenia senne
w otchłań
obudziła
człowieka
wśród martwych
kroków godzin śmierci
odkąd życie zdumione
spogląda spoza przyszłości
autor
elka
Dodano: 2016-02-05 08:54:57
Ten wiersz przeczytano 743 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
aż tak źle to chyba nie jest /)
I ja na tak
bardzo na tak...pozdrawiam
ooo... co za metafory, intrygujące
intrygująco...bardzo na+:) pozdrawiam niedzielnie elka
Podoba mi się, interesująco piszesz. Pozdrawiam elko
niezwykle serdecznie. Miłej niedzieli-:)
Wieloznacznie można interpretować. Odczytuję niepokój
w tej refleksji i podobnie jak cii_sza widzę
zakończenie.
Pozdrawiam
ciekawie, na pewno niebanalnie, jak science fiction,
ludzkość dosięga dna i w dalekiej przyszłości budzi
się na nowo człowiek...
Jest wiersz i poezja. Podoba mi się twój utwór.
Refleksyjny i smutny ..całe szczęście .. że ja
spoglądam na śmierć bardziej optymistycznie inaczej
miałbym strach umierać ..
dobry wiersz ..
Filozoficznie i ciekawie u Ciebie elka
"odkąd życie zdumione
spogląda spoza przyszłości".
Pozdrawiam na miłą sobotę:-)
Niebanalnie.
Pozdrawiam:)
ciekawie i refleksyjnie
pozdrawiam
Dobry, niebanalny wiersz
Dla mnie ładnie
Pozdrawiam Elu