Spójrz...

Spójrz!
Dokoła tylu zakochanych
Pełno chwil dla nich tak wspaniałych
Spójrz!
Tam sieją się ich wspomnienia
Gdzieś zakopane głęboko, bez zapomnienia
Spójrz!
Jak wiele sypie się słodkich pocałunków
Życie przypomina krajobraz dziecięcych malunków
Spójrz!
Ile jeden dotyk może dla nich znaczyć?
Tym którzy przeżyli miłość, nie trzeba tłumaczyć
Spójrz!
Ile warte drugie serce kochające?
Z pewnością więcej niż tuzin kwiatów na łące!
Spójrz!
Na rozpromienione, oczy pełne tęsknoty
I na zakochanych upadki jak u również wzloty
Spójrz!
Tutaj przelatują dwa najpiękniejsze słowa
Ich się nie słyszy! Nie powie Ci tego żadna rozmowa!
Spójrz!
Te pragnienia zapisane głęboko w duszy
Największa siła, marzeń nie pokruszy!
Spójrz!
To rozstanie, łączące koniec sensu życia
Ucichły wiatr, zatrzymanie serca bicia!
Spójrz!
Jezioro łez, w nim ból zatopiony
Powodem jest klucz, w przepaściach zagubiony!
Spójrz!
Może jednak szczęście w pąkach róż się odnajdzie
Szukaj, szukaj, dopóki słońce z nadzieją nie zajdzie!
Spójrz!
W tym ogrodzie, gdzie przełęcz z cierni
Tego co szukają znajdą tylko ci najbardziej oddani i wierni!
Spójrz!
I obróć się za siebie po kryjomu
Klucza przecież nikt nie zabiera nikomu!

autor

MaRyLiN

Napisany: 2006-06-07 Dodano: 2006-06-07 14:21:38

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie