Spójrz Anno
noszę w sobie ogród
i podwórko ze studnią
jeszcze łuk drewniany
jak głód wojny wiecznej
i niepokój
o jutro
żeby było bezpieczne
kiedy w poprzek ramion
miękko głowę układasz
czekając na rano
autor
sylwan
Dodano: 2010-11-05 09:10:59
Ten wiersz przeczytano 506 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Twój wiersz uspokaja i koi .Napisany otwartym sercem
wypełnionym miłoscia.
Bardzo ciekawy, jest klimat:)
tak krótko napisane a tyle treści w sobie zawiera,
czyż to nie poezja ? ależ tak :)
Świetny wiersz! Bardzo mi się podoba pod każdym
względem: formy, treści i klimatu:-)
Bardzo ciekawy wiersz :)
choć jest niepokój o jutro to jestem spokojny bo
jesteś ze mną +
Wiersz ładny i ciekawy, chociaż tytuł chyba
niefortunny. Z podziwem daję+!
niesamowicie ciepły wiersz, w takiej krótkiej formie
wyrażone oddanie, ufność, wiara, miłość i ciągła
walka, żeby jutro też było