Spojrzenia
zlewają się spojrzenia
lustrzane odbicia ciszy
tęsknotą przepełnione
splatają delikatnie dłonie
pod drżącą
powieką gromadzą się łzy
przeszłości
resztki złych doświadczeń
uwalniają krople żalu
zmyj to co duszę tłamsi
krzycz donośnym głosem
wyrzuć emocje ze zdwojoną siłą
bo tylko miłość potrafi
dotknąć czule słowem
obudzić uśpione zmysły
oczyścić aurę
tak niewiele trzeba
by połączyć serca
autor
bozenat73
Dodano: 2021-03-24 21:51:53
Ten wiersz przeczytano 618 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
tak niewiele trzeba a jednak...
serdeczności Bożenko:)
witaj
swoją refleksją dotykasz skrawka duszy
serdeczności
Dziękuję bardzo za odwiedziny, komentarze i oddane
głosy. Pozdrawiam :)
Bardzo dobra refleksja. Miło pozdrawiam.
Niewiele trzeba, a ma wielką wartość. Uczucie.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)