Spokój
Lubię żyć w spokoju,
bez smutku i złości,
lecz z takiej beztroski,
miewam często mdłości.
Pewne sytuacje
strasznie denerwują.
Smutne zaś przeżycia,
grom łez wywołują.
Czasem więc popłaczę,
lub gniew wyładuję,
a potem na nowo
dobrze funkcjonuję.
I życzę każdemu,
by uczuć nie chował,
bo dusząc je w środku,
pozbywasz się zdrowia.
autor
Finesa
Dodano: 2017-01-07 05:36:52
Ten wiersz przeczytano 494 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Spokój to podstawa i tylko spokój nas uratuje- mądra
refleksja.
Wierszowa recepta na dobre
samopoczucie.
Miłego dnia Fineso:}
Niezwykle trafna puenta :)
coś w tym jest...wart przemyślenia
taki spokój to utopia, trudno potem stawiać odpór
przeciwnościom jak spadną na plecy znienacka,
pozdrawiam
Uczuciami trzeba siė dzielić w tygodniu i przy
niedzieli :-)