Spokój
Spokój, błogi stan umęczonej duszy,
Gdy śwait na chwilę odetchnąć pozwala.
Spokój, który serce wnet poruszy,
Ukojenie da i żałość oddala.
Spokój jak miłość, co w żyłach płynie,
Jak ciepło uczuć, co w ciele wre,
Jak dobro w każdym mym czynie,
Czynie, który podarować Ci chcę.
Dzisiaj w swym spokoju śnię,
Dzisiaj się nim przepełniam.
Czegóż jeszcze więcej chcę?
Niczego, bo wystarczy mi tyle szczęścia.
autor
Nikanis
Dodano: 2004-11-09 09:54:23
Ten wiersz przeczytano 490 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.