Spokojnie
Zaufałem cierpliwości
i pokornie teraz czekam
jestem świadom przemijania
życie jest jak rwąca rzeka
gdzie mnie ona zaprowadzi
tego jeszcze dzisiaj nie wiem
zatrzymuję strumień żądzy
pełen spokój wlewam w siebie
jedno z marzeń właśnie ziszczam
o najlepsze dbam oblicze
jednym gestem można zniszczyć
lub ocalić czyjeś życie
autor
chacharek
Dodano: 2015-09-01 18:33:04
Ten wiersz przeczytano 1085 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Pokora cierpliwość i dbałość o własne oblicze to są
wspaniałe cnoty i godne podziwu ale ...tłumią radość
pogodę ducha Dobrze gdy potrafimy pogodzić stoicyzm z
optymistycznym i radosnym spojrzeniem na ludzi i świat
Pozdrawiam serdecznie :)
optymizm i radość to potęga
pozdrawiam
stoik, moja moralność jest we mnie na przekór całemu
światu , pozdrawiam
Zacności wiersz.
Pozdro.
Bardzo dobry wiersz ze świetną puentą. Pozdrawiam:-)
Zgadzam się z demoną - świetna puenta...
Pozdrawiam
świetny, optymistyczny przekaz ze spokojem
egzystencjalnym w tle:) pozdrawiam
Świetna puenta. Pozdrawiam pogodnie.
Ładnie chacharku:)
Fajne przesłanie :)
Fajne przesłanie :)
tyle mądrości, podoba się.
Pozdrawiam serdecznie
świetnie Arku, pozdrawiam
Spokój i cierpliwość wynagradza i "Ocala życie"
Piękny optymistyczny i refleksyjny wiersz
Moc serdeczności Chacharku
Mądre przesłanie:)