spokojnie...

spokojnie w pośpiechu codzienności
stawiam krok ku kolejnej górze
z której z melodią cierpienia upadnę
rozbijając siłe o atomy powietrza
zakrztusze się własnymi marzeniami
szczęsliwie upadnę na kepę trawy
z zieloną na białej sukience plamą
znajdę most do "lepszej krainy"
uwierzę że górą nie byłeś Ty
i że me życie jak sukienka się nie zbrudzi
że być moze istnieje inna kraina

autor

mAr-tYnciA

Dodano: 2007-02-23 16:46:44

Ten wiersz przeczytano 623 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie