Spokojnym krokiem
Spieszysz się, by przetrwać dzień,
przed tobą schyłek mety,
przyjdzie ten moment, dobrze wiesz,
wszystko ma koniec - niestety.
I pozostanie tylko żal,
na głowę niebo się zawali,
popłynie z oczu niejedna łza,
krzyczące serca w oddali.
W samotną drogę udasz się,
a my za tobą w bólu,
zwolnij troszeczkę, proszę cię,
już nie odnajdziesz cudu.
Cóż wtedy pozostanie nam -
wyblakłe ślady wspomnień,
życie króciutką chwilę trwa,
więc idź spokojnym krokiem.
"Człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim" A. Poniedzielski
Komentarze (76)
Pozdrawiam MamaCóra. Miłego dnia
Oleńko, wiersz bardzo mi się podoba, refleksyjny i
mądry. Pasuje na okres wielkopostny.
To prawda, trzeba żyć rozważnie i bez pośpiechu.
Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo melodyjnie się czyta z tym przeplotem rymów
męskich i żeńskich. Fajnie to dobrane do treści.
Pozdrawiam :)
Dobrej nocy
Dziękuję Karolu. Dobranoc . Układając ten prosty
wiersz miałam na myśli Naszego karata. Parę dni temu
zmarł Mu brat.
refleksja otulona bólem
pozdrawiam
Pozdrawiam Sylwia Suchy i dziękuję. Dobrej nocy
I tu się zgadzam z Wami obojga ,dobry wiersz
Olu.Pozdrawiam.
Masz rację MOTYLKU. Przede wszystkim miłe słowo a
reszta już sama przyjdzie. Może bym dodała jeszcze
szacunek. Dobranoc i dziękuję
Bo miłość jest najważniejsza, słowo ciepłe, uśmiech
szczery, pomocna dłoń, przyjaźń prawdziwa...Reszta się
nie liczy.Nie mam racji?Piękny wzruszający
"motyl".Serce masz dobre.Pozdrawiam i uśmiech
zostawiam :-)
Wszystkim pięknie dziękuję za wizytę i komentarze.
Dobranoc
Dziękuję Emilio. Dobrej nocy
Olu pięknie i to prawda że człowiek żyje tak długo jak
pamięć o nim :)
Dziękuję mariat. Miłego wieczorku
Dziękuję Wszystkim za komentarze. Pozdrawiam
serdecznie