Spokojnym krokiem

Spieszysz się, by przetrwać dzień,
przed tobą schyłek mety,
przyjdzie ten moment, dobrze wiesz,
wszystko ma koniec - niestety.

I pozostanie tylko żal,
na głowę niebo się zawali,
popłynie z oczu niejedna łza,
krzyczące serca w oddali.

W samotną drogę udasz się,
a my za tobą w bólu,
zwolnij troszeczkę, proszę cię,
już nie odnajdziesz cudu.

Cóż wtedy pozostanie nam -
wyblakłe ślady wspomnień,
życie króciutką chwilę trwa,
więc idź spokojnym krokiem.

"Człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim" A. Poniedzielski

autor

Ola

Napisany: 2014-03-12 Dodano: 2014-03-12 06:53:59

Ten wiersz przeczytano 2644 razy

Oddanych głosów: 82

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie