Spotkałam Szczeście

Spotkałam Szczeście ...

Ubrane było w aksamitne marzenia ludzi...
Na głwie miało wspaniały wianuszek upleciony z nadzieji ...
Otoczone było barierą spokoju ...

Spotkalam Szczeście ....

Spacerowało sobie po parku! Z Usmiechem jak promien słonca ..
Delikatnie stawialo kroki na zielonym trawniku..

Spotkalam Szczescie ....

Nie mogłam sie nadziwic ...
Auu - Przepraszam nie zauwazyłam Cie ...


SPOTKAŁAM SZCZĘŚCIĘ ....

autor

Kinuś

Napisany: 2006-02-28 Dodano: 2006-02-28 00:42:32

Ten wiersz przeczytano 447 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie