Spotkanie nad jeziorem
w szuwarach w sitowiu wiatr nuci
wierzba mu wtóruje
żółto-rubinowe akacje ozdobiły toń wody
jarzębina kąpie czerwone grono
fala rozpromieniona słonecznym lśnieniem
o zmroku karminowo-różowy zachód
rozmąci barwami niebo
nad ciemno-zielonymi drzewami niknie
my oczarowani zasłuchani w odgłosy
splecione dłonie przyjaźni
opowiadamy o życiu..
noc blisko szemrze płaczliwie wierzba
płyną dwa liście po fali
jak my płyniemy nurtem swojego losu
odjazd pociągu słyszę z oddali
i ściskam z żalu serce
samotność nie z mojej woli
i drogi mojego cierpienia
jeziora piękno zostaje osłodą
wspominam nocą
ciepły dotyk dłoni
i szept...
pamiętaj
Komentarze (18)
malujesz obrazy słowem :)
bardzo płynny i barwy obraz zauroczyłaś mnie -
otwieram usta aby szepnąć....
Można się rozmarzyć czytając Ciebie :)
niezatarte wspomnienia do których warto wracać..
I będziesz pamiętać zawsze,piękny ,wzruszający
wiersz,pozdrawiam serdecznie
pięknie , namalowałaś krajobraz jeziora . Przepiękne
barwy słowem malowane sprawiają ,że obraz staję się
bardzo realny. Czytając Twój wiersz miałam wrażenie
,że znajduję się w tym miejscu.Słoneczności dla
Ciebie.
Piękne wiersze piszesz Niebieska Damo, romantyczne,
kiedy je czytam, jakbym to widziała na własne oczy,
jednym słowem, obrazowo-bardzo!!
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję :)))
Pięknie i obrazowo :)
Pozdrawiam :)
piękno natury i piękno duszy
...ładnie:)
"wspominam nocą
ciepły dotyk dłoni
i szept...
pamiętaj"
Pięknie o tęsknocie i rozstaniu. Pozdrawiam ślicznie.
Pięknie,kolorowo.
Ladne mam dzisiaj - dzien dobry :)
Twoj piekny wiersz jak fotografia o zachodzie
slonca.Zachwycasz i nieustannie zadziwiasz
Niebieska.+++
Piękny i bardzo obrazowy wiersz.Pozdrawiam.