spowiedź z przeszłości

kiedy odwracam się
i patrzę na to co zrobiłam źle..
tyle rzeczy robiłam nie tak.
wiem..
wstyd mi,
nie ma sposobu by usunąć uczucie wyrzutu- niepohamowane

czekałam na wszystko zbyt długo
spacerowałam po ulicy nie patrząc
zawsze Ci odpowiadałam tak naprawdę nic nie mówiąc
nie umiałam tak jak Ty,
żyć -marząc

płakałam wołając do Boga
by wreszcie dał coś co przyda się
by wreszcie przestała podwijać się noga..
pytałam,
za co tak każe mnie?

starałam się przeżyć
nie patrzeć na obrazy dotykające serca
żadną miarą nawet Ciebie nie mierzyć
moja duma,
to mój własny morderca

nie wiem dlaczego to robiłam
nie wiem co sobie myślałam
dlaczego taka byłam?
powiedziałeś że,
zbyt mało się starałam

kiedy odwracam się za siebie
i patrzę na moje życie
co było w nim wartościowego?
nie wiem.

długo pytałam dlaczego w środku siebie
wciąż mnie trzymasz
teraz wiem,
i proszę..
wybacz.

autor

tulipan_90

Napisany: 2008-04-09 Dodano: 2008-04-10 17:29:26

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie