Spróchniałą korą stóp

Podążając ciemną drogą
Wyzbyłeś się marzeń
Spróchniałą korą stóp
Dogłębnie zapuszczasz korzenie
Swych zbłąkanych myśli
Rozszywających nasze ciała
Otwierające zakazane wrota
O grubych hebanowych drzwiach
Starych... pokrytych kurzem
by łamać zasady
Wewnętrznej granicy dylematów
Prósząc śniegiem zacierasz ślady
Chcąc zapomnieć o sumieniu
Które i tak niezbyt wiele jest warte
Zatapiasz się w swym przemyśleniu
Fałszem karmiąc zmysły
Pojąc trującym jadem
By w odpowiedniej chwili
Sztyletem wichrów, zadać cios
Który zmieni świat
Odbierając świata blask
Każdą cząsteczkę dobra
Ukrytą

CYKL: Spróchniałą korą stóp

autor

AnnieSummers

Dodano: 2006-09-21 07:21:10

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie