Sprzeczność

-- Czarna 31.o5.2oo5 --


Sprzeczność jest we mnie,
tęsknota i radość w duszy,
tak bym chciała być ciągle radosna,
z serca głaz zrzucić,
wszystko tak piękne tutaj,
dobroć dookoła,
a myśl jak upiór,o spokój woła,
wysoko na szczytach gór
wołanie odbija się echem
i jedno pytanie niepewne..
jakim jestem człowiekiem,
czy wszystko co we mnie,
i wszystko co wizualne,
czy w odczuciach mi bliskich
jest tak bardzo realne?
tęsknota i radość
sprzeczności jest wiele,
czy jestem tego warta
by nazwać mnie przyjacielem?

Luba

autor

Luba

Napisany: 2005-05-31 Dodano: 2005-06-12 09:22:33

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie