Stała zmienność

Lęk mnie ogarnia,kiedy tak myślę,
że Twoich rąk już nie poczuję.
Nowego życia już ścieżki kreślę,
wciąż coś dodaję, to odejmuję.

Marzę o domu, z pięknym ogrodem.
Marzę o dzieciach o pięknych lokach.
Że życie przy Tobie będzie nagrodą,
inaczej nie chcę! Zamknę się w lochach.

Jeśli bez Ciebie - życie me oddam
w ręce tak troskliwego pana.
Już widzę, jak szare szaty wkładam,
i klęczę boleśnie do świtu, do rana.

Więc dziś wybieraj, mój drogi, proszę.
Czy chcesz mnie pieścić czy oddasz, pytam.
Raz to ku niebu, raz ku Tobie wznoszę
me oczy błyszczące. W ruchów Twoich czytam.

Przeglądam werset Twój każdy, dokładnie.
Co chcesz powiedzieć, ja w to nie wierzę!
Oddać chcesz tak bez bólu, snadnie?
Och, z Ciebie bestia! przeklęte zwierzę!

Niech Ci wiadomo, paniczu kochany.
Taka jak ja nie przyjdzie znów łatwo.
Sam sobie, kotku, zadałeś rany,
wyjdzie bokami te Twoje matactwo!

Ja Ci nie grożę, mścić się nie będę.
Prawdziwa kobieta ma swe honory.
Na Twe żądanie już nie przybędę.
Choćbyś miał swe dziecinne humory.

Z dumą na twarzy, bez triumfu odejdę.
Ty mnie nie chciałeś, pokocham innego!
Na drodze życia już Cię nie znajdę,
choćbyś przede mną grał szalonego.

autor

shiverin

Dodano: 2009-02-16 22:29:10

Ten wiersz przeczytano 436 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie