Stamtąd jesień
fiołkowozłoty
nie ukrywa się wrzesień
przed kim z czymkolwiek
*
bezimienne drzewa
wodą pachną i rosą
jesiennym bryzgiem gwiazd
*
ponad ogrodem
zapach stulistnej róży
z czarną herbatą
*
wyblakłe grządki
rozpalone nasturcje
ich woń pikantna
*
cierpkie owoce
słońca żółte warzywo
błyszczy papryka
*
zieleń gubi hebd
na ścieżkach fiolet śladów
brudzących ptaków
*
złocista nawłoć
dla traw schowanych w ziołach
skąd polne myszy
*
ślimacza droga
bieg nostalgii na ukos
w stronę zachodu
*
pod powieką dal
trzcinisk nadrzecznych razem
z Wisłą jak kwiat lnu
*
flauta nieba
ukorzenione chmury
szafirem deszczu
*
cirrostratusy
różowieją ze zmierzchu
przekwitłym wrzosem
*
lecą żurawie
w niebie obraca się klucz
otwarty na wyż
autor
Lidia
Dodano: 2022-09-30 20:02:42
Ten wiersz przeczytano 1214 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Jesień jest wyjątkowa i łaskawa; rozdaje sezonowe
dary, które pozwalają nacieszyć zmysły wzroku węchu i
smaku. Przy okazji otrzymamy zastrzyk odporności na
zbliżającą się zimę.
Z podobaniem malowniczych obrazków, ciepło pozdrawiam
:)
Wspaniałości,
pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie i malowniczo, pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo piękne, malownicze i jesienne
wszystkie mi się podobają, nie umiem wybrać.
Dobrego weekendu życzę.
piękne stopklatki.
Fajna wizja
Głos mój i szacun jest twój!
Jak zawsze z podobaniem, zatrzymują te haiku...
Pozdrawiam serdecznie :)
Wszystkie niezwykłe...
Pozdrawiam ciepło :)