Starość
tautogram
Samotność, siostra smutku skwapliwie
skruszyła sumienie seniorki. Schodząc
stokiem, suwała starymi sandałami,
słoneczne strzałki smagały siwiznę, starły
spocone skronie.
Słów skargi słuchały stuletnie sosny,
skowronki.
Swobodnie sunęły sekundy, schorowane serce
stopniowo słabło. Spełnił się smutny
scenariusz - staruszka skonała.
autor
_wena_
Dodano: 2014-09-12 08:48:46
Ten wiersz przeczytano 2438 razy
Oddanych głosów: 68
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (66)
Fajny tautogramik Wandziu!
Miłego dnia:)
Pieknie, pozdrawiam serdecznie
Sensowna sensowność - tylko tyle tautogramowo.
Jak jaro 37, chylę czoła. Dziękuję za odwiedziny i
cieplutko pozdrawiam
całość z sensem...pięknie...miłego dnia.
;) Obyś miał rację Gacku :)))))
wena48:) Ciebie na pewno wena nie opuści... Masz ją w
nicku:) Pozdrawiam:)
Wspaniały tautogram.Pozdrawiam:)
Ciężka praca, ale opłacało się. Ladnie. Dobranoc
co się ma stać to się nie odstanie
Swietny tautogram pozdrawiam
Ładny wiersz napisałaś, mi się podoba, pozdrawiam :)
Wspaniały tautogram Wenuszko. Gratuluję.
stało się
samotność a taka ładna
pozdrawiam
podziwiam i pozdrawiam pięknie:)))