Starość
tautogram
Samotność, siostra smutku skwapliwie
skruszyła sumienie seniorki. Schodząc
stokiem, suwała starymi sandałami,
słoneczne strzałki smagały siwiznę, starły
spocone skronie.
Słów skargi słuchały stuletnie sosny,
skowronki.
Swobodnie sunęły sekundy, schorowane serce
stopniowo słabło. Spełnił się smutny
scenariusz - staruszka skonała.
autor
_wena_
Dodano: 2014-09-12 08:48:46
Ten wiersz przeczytano 2439 razy
Oddanych głosów: 68
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (66)
Ładny tautogram . Chylę czoła i pozdrawiam . Może
kiedyś sam się skusze napisać tautogram . To nie lada
sztuka.
piękny tautogram.
pozdrawiam:)
Tautogram z sensem,podoba się:)Pozdrawiam Weno.
Piękny smutny ale doskonale wzbogacony metaforami Twój
tautogram zatrzymuje - szacun
pozdrawiam
smutny, wzruszajacy wiersz tautogramowy :D
Smunte scenariusze przywołują mase wruszeń . Namaskar
Dziękuję za komentarze, pozdrawiam miłe panie i ciebie
Andrzeju bardzo ciepło :))))))
ale może jeśli samotność skonała, to już więcej jej
nie będzie...
smutkiem Wandziu powiało, ale bardzo sensownie
napisany :)
smutny tautogram ale dobrze napisany
pozdrawiam Wandziu serdecznie:)
Bardzo smutny tautogram, ale dobrze sensownie
napisany. Pozdrawiam ciebie serdecznie Weno
bardzo smutno...doceniam trud włożony
w napisanie tak karkołomnego wiersza:) miłego
wieczorka
Sensowny i smutny tautogram niestety,no ale życiowy.
Szczerze mówiąc wolę rymowaną formę,ale Twój też mi
się podoba.
Pozdrawiam serdecznie:)
Miłego dnia życzę:)
smutny, dobry tautogram, pozdrawiam:))
Tautogram z sensem, sprawił mi przyjemność gdy go
czytałam- mimo swojego smutnego wydźwięku. + i
pozdrawiam