Starość, znakiem miłości
...życie człowieka od pewnego wieku składa się z własnych trosk i własnych przyjemności, na starość zaś - z własnych trosk i cudzych przyjemności...
.
Dzisiaj mi dane poznać atrakcje
życia - co tli się, walki w nim mało;
stuletniej babci ziemskie wakacje.
O niej i niebo też zapomniało.
Siedzę ja sobie pośród staroci,
co pamiętają zamierzchłe lata,
ślady przeszłości, dawnej dobroci.
Dziś tylko smutek i stara chata.
Widzę w niej zmiany, stopy tak człapią,
oczy bez blasku, ostrość straciły,
włosy srebrzysty refleks nie łapią.
Demencja starcza, pyta gdzie miły.
Myśli zwalniają wyborów tryby,
powolne ruchy, a wstawać trzeba,
nie ma już pytań co, jak i gdyby,
Nie ma też troski o kromkę chleba.
A stary człowiek z sercem do końca,
on duszą widzi, czuje i czeka,
oczy mu łzawią, bo pragną słońca.
I marzeń tyle o bliskość człeka.
Kto poda rękę, gdy laska spadnie,
i zetrze potu krople w chorobie,
kto ugotuje, sprzątnie dokładnie.
Słów pocieszenia da też w potrzebie.
Nie to jest straszne i ciała słabość,
gorsze dla duszy jest zapomnienie,
niechęć, brak czasu starości wrogość,
Gdy brak uczucia, to jest cierpienie.
Przyjdzie do ciebie, co powiesz wtedy,
skąd cierpliwości weźmiesz zapasy,
już dzisiaj ratuj ułomność z biedy.
Otwórz swe serce daj wyraz klasy.
Nie spychaj obok czas przemijania,
kochaj potrzeby trudnej starości,
pielęgnuj chwili czas przeżywania,
Posiedź i przytul, znakiem miłości.
... nic gorszego niż człowiek
samotny...obyś i TY nim nie był...
Halina53
Komentarze (30)
Mądrze, pięknie piszesz Halinko.
Miłego dnia życzę
i powodzenia w wydaniu książki.
Dziękuję!Pozdrawiam serdecznie:)))
bar.mądre słowa pozdr
to, co napisał Wals w swoim komentarzu, to istota
piękna ludzkiego życia w każdym wieku. Wiem, że nie
każdemu jest dana taka jesień życia, ale cieszmy się
radością innych.
serdeczne pozdrowienia :)
Podoba mi się wspaniale opisana starość z samotnością.
Doświadczyłem starość w samotności ponad 20 lat
(jako małolt 91 wiosen) korzystając
z darów nieba i natury, tylko moja samotność jest
mglista, ma inną postać: tysiące przyjacieli z Beja, z
malarstwa art. nagrywanie filmów ponad 25 lat
/wycieczek autokarowych/ w kraju i za granicą,
z setek spotkań na różnych uroczystościach z swoją
twórczoaścią, odwiedzin rodziny
z wnukami i prawnukami mieszkającymi
w niedalekiej odleggłości, zwierzyny
z przyległego gorskiego lasu, no
i mieszkającego Dobrego Anioła Stróza. Namiar jest na
moim profilu wierszy, zapraszaam i Pozdrawiam
mądrze, ale smutno
Pozdrawiam serdecznie
przepiękny wiersz Haliniu, bardzo się wzruszyłam,
świetne przesłanie, serdeczności :)
Zestarzeć się z godnością i mieć przy boku kogoś na
kim można polegać, kto pomoże w potrzebie...niestety
starość bywa bardzo samotna...
Podoba mi sie wiersz:)
Pozdawiam ciepło:*)
przeczytałam, pomyślałam i przypomniał mi się ostatnio
zasłyszany cytat:
"Bolesny sekret ludzkości polega na tym, że ludzie się
tylko starzeją, a nie dorastają..."
Demona wnikliwie ujęła temat.
Podpisuję się pod Jej spojrzeniem.
Pozdrawiam :)
Piękny wiersz o starości i potrzebie miłości.
Pozdrawiam serdecznie
"Gdy brak uczucia, to jest cierpienie.
I tu jest potrzebne ludzkie sumienie
Pięknie Halinko Pozdrawiam
Halinko! Troszke agaroma w pion postawilas, smutno to
co napisalas;((
Super napisane, mądre refleksje nad życiem ludzkim.
- "Błogosławiony ten dom, w którym poczesne miejsce
znajdzie starzec, lub kaleka" Idąc pracy słyszałam te
słowa z kościoła. Były rekolekcje. Przeżegnałam się i
poszłam dalej. Rozważałam po drodze te słowa.
Boże, przecież mój dom taki jest- pomyślałam. Mama
zmarła bardzo młodo. Zostało nas dziewięcioro dzieci.
Czworo starszych pojechało w świat, a ja
jedenastoletnia dziewczynka opiekowałam się młodszymi
i w ty siostra kaleką. Gdy dorosłam zabrałam macosze
chora siostrę. Była ze mną 32 lata. Potem ojciec 8
lat. Było mi bardzo ciężko. Opieki społecznej i
pomocy żadnej nie było. Dałam dobry przykład dla
dzieci i wnuków. U każdego z nich mam swój pokój i
godne miejsce w rodzinie. Jestem sama, bo dużo piszę i
mam zasłużoną wolność. Z goryczą patrzę na ludzi
starych, opuszczonych. Pozdrawiam.
Ładnie Halinko, ale ja lubię samotność i ciszę:)
chyba dlatego, że jestem już stara:)
Pozdrawiam :)