Staroświecko...

@grusz-ela
Staram się, Eluś, staram...

@Sotek
potraktowałem to, Sotku, jako zabawę, wg Księcia
Poetów, przyjemną a pożyteczną. Podobnie traktuję
sonety, limeryki, moskaliki itp.

@wielka niedźwiedzica
Z trzech systemów numerycznych zdecydowanie wybieram
toniczny. Polega on na regularności stóp metrycznych w
wersie, praktycznie zaś na regularnej ilości sylab
akcentowanych w wersach. Tonizm rzadziej stosowany
jest w polskiej poezji, powszechniejszy jest
sylabotonizm (regularna ilość i zgłosek, i sylab, z
takim samym ich umieszczeniem). Sylabotonizm sprawdza
się w prostych tekstach piosenek, w rocku lub popie.
Natomiast system sylabiczny (równomierna ilość sylab w
wersach z obowiązkową średniówką), który mi
proponujesz, przestał być stosowany już na początku XX
w. Dziś wydaje się anachroniczny i krępujący rytmikę
wiersza nawet w pastiszach.

Lubię klasykę, dlatego klasycznie ostatnia zwrotka też
śpiewa mi się w jedenastu zgłoskach:

"Widzieć cię, Pani i znajdować w zdrowiu,
gdy lichym wierszem poemata składam,
Tyle lat czekam, Pani, na twój powrót
I sny o tobie jak grosze odkładam…"
Pozdrawiam serdecznie:))

Witam Ciebie serdecznie, piękny wiersz,serdecznie
pozdrawiam

Piękny ten pastisz...

Nie ukrywam, że jestem zachwycona, nawet bardzo :-)

tzn. pozdrawiam

Pani Wenus?? pozdrwaiam

Ach te damy serca...

Kiedyś klasyka- dziś pastisz=:)). Ale uwielbienie
ciągle pożądane.
Pomysł, wykonanie, erudycja- super!

Klaterku, ale tusze, ze nie w reformach?! ;) To juz
bylaby przesadna staroswieckosc! ;)

Lubię tego typu poezję. Sam staram się troszkę
naśladować owy styl. Romantyzm jako epoka daje nam
wiele ciekawych poetyckich wzorców godnych
naśladowania. Niestety czasami uważane jako archaiczne
są niedoceniane i brak jest naśladowców. Miło było
przeczytać. Pozdrawiam:)

Klaterek musiał być w formie
i w reżimie
i w reformie
na obywatelskiej platformie

dziubeczki

No, niezaleznie od doboru formy,
Klaterek niezawodny :)

Pozdrowienia serdeczne :)

Jak zwykle dobrze i ciekawie. Pozdrawiam