Staroświecko...

Chciałam tylko zapytać delikatnie, czy nie uciekł
ogonek z "mą lutnię"?
Chyba nie ma się o co wkurzać:))

No i tojest to ...co tak naprawdę kocham w pezji :))))

Dziekuje za duchową ucztę :)
Pozdrawiam bardzo serdecznie :)

@Basia
Niezmiernie miło mi, Basiu, że nasza wątła nić
sympatii splata się w solidny konopny powróz, który
nikogo z nas nie krępuje!

@Ars mediator
Już zakładam frak...

@Yvet
Ukłony, dzięki!

@saba
Zapraszam Cię tu bezterminowo!

@ireczek
Witam w mych niskich progach i zapraszam na zaś.
Klimat poprawi, choć wirtualna, Przeczysta Ojczysta!

@krzemanka
Ogonek to po niemiecku der kleine Schwantz. Niejeden
Niemiec mógłby się wkurzyć!!!
buźki

@bobi
Dziadzio Jędruś kłania się uniżenie!

Sądzę,że tak. Ale nie jestem...pewien.

@Polak patriota
Twój przekład filologiczny jest precyzyjny i bez
zazrutu. Przyszło pokonaś by teraz strome schody
prozodii. Dałbyś radę?1 Mam tu na mysli przekład
poetycki. Taki właśnie przekład pieśni Franza
Schuberta niebawem tu opublikuję.

@tańcząca z wiatrem
Może coś z tej staroświeckości przydałoby się naszym
młodym wilczkom?!
uściski

Proszę cię bardzo kolego. Nie potrafię pisać ani
heksametrem, ani pentametrem. Nie zależy mi na
punktach, ani na uznaniu tutaj. Podaję ci jako
komentarz w oryginale, oraz w tłumaczeniu piękno
"Rzymskich elegii" Johana Wolfganga Goethego:

Die Römischen Elegien

Froh empfind ich mich nun auf klassischem Boden
begeistert:
Vor-und Mitwelt sprich lauter und reizender mir.
Hier befolg ich den Rat, durchblättre die Werke der
Alten
mit geschäftigter Hand, täglich mit neuen Genuß.

Aber die Nächte hindurch halt Amor mich anders
beschäftigt;
Werd ich auch nur halb gelehrt, bin ich doppelt
beglückt.
Und belehr ich mich nicht, indem ich des liebenden
Busens
Formen spähe, die Hand leite die Hüften hinab ?

Dann verstehe ich den Marmor erst recht: ich denk und
vergleiche,
Sehe mit fülendem Aug, fühle mit sehender Hand…
Oftmals hab ich schon in ihren Armen gedichtet
Und des Hexameters Maß leis emit fingernder Hand…

Ihr auf den Rücken gezählt. Sie atmet in lieblichem
Schlummer
Und es durchglühet ihr Hauch bis ins Tiefste der
Brust.




Rzymskie Elegie

Z radością i zachwytem dotykam ziemię klasyki
Uroczo przemawia do mnie przeszłość i teraźniejszość
Korzystając z porad kartkuję dzieła świata antycznego
Pracowicie na co dzień wnikam w świat rozkoszy.

Lecz Amor znajduje dla mnie co noc inne zajęcie;
Chociaż uczy mnie tylko w połowie, to sprawia mi
podwójną rozkosz.
A czyż sam się nie uczę, wypatrując formy ukochanej
piersi,
Kierując rękę ku biodrom?

Wówczas dopiero rozumiem marmur, rozmyślam i porównuję

Dostrzegam czującym okiem, czuję widzącą ręką
Często układałem wiersze w jej ramionach
Zachowując metrykę heksametru drżącymi palcami

Odliczając go na jej plecach. Oddychała miłośnie
drzemiąc.
A jej oddech sięgał w głąb jej piersi.

@karl
Z lamusami to jak ze skansenami. Warto tam bywać, lecz
nie sposób mieszkać!
ukłony

@Polak patriota
Głęboki ukłon dla Twej erudycji, Jurku! Na studiach
nie zajmowałem się historią literatury, lecz
metaforyką, toteż każde takie informacje są dla
nadzwyczaj cenne.
Dziękuję pozdrawiam i zapraszam na znów!