Stokrotka

Koniczyna z listkami czterema
Gdzieś na rowie rośnie
Nie pośrodku łąki zielonej
Gdzie wszystkie trzylistne
Pełno ich jak gwiazd zwykłych
Po cichu w cieniu zbiera kurz
Może tęskni może nie, kto wie
Może nie wie, co to smutek
Może radości nigdy nie poznała
A może zna życie jak nikt
Woli omijać tłum idiotów
Co depczą tylko jej liście
Żeby tak, choć był jeden
Co podlewał będzie nadzieją
Każdy jutrzejszy dzień
O ile łatwiej było by jej rosnąć
Bez obojętności w oczach
I pokory dla świata
Nie chce mieć samych dobrych dni
Ciepłych deszczy rosy o poranku
Czasem tylko chwile
By duszę nacieszyć
I odpocząć tak naprawdę
Z marzeniem o leśnej polanie
Niech teraz zaśnie spokojnie
Cicho bezszelestnie
Do rana przez noc
Ze spokojem
Sam na sam.

autor

Szczensciarz

Napisany: 2008-11-05 Dodano: 2008-11-05 23:08:38

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie