Stop-le peur!

...Strachowi-nie!... Język francuski jest piękny,aczkolwiek nie tak piękny jak nasz kochany język polski:)...

I nawet jeśli pójdę złą drogą
Wybrukowaną ludzkimi zawiściami
I nie będę zauważać już Boga
Kiedy wiara może stać się
Ziarenkiem piachu niespełnionych marzeń
Zawiedzionych nadziei przegranego życia
Zła się nie ulęknę…

Jeżeli zostanę kiedyś sama
Nie poddam się bo wiem że
Coś mi pomoże ale Ty
Kochaj mnie mimo wszystko
Gdyż dobrze wiesz że miłość
Czasem polega na tym aby
Pozwolić komuś odejść z nieznane

Przemierzę papierowe drogi
Wśród rozbitych butelek
I nieszczęśliwych miłości
Kiedy w końcu dotrę na koniec świata
Obejrzę w samotności zachód słońca
I wrócę by odnaleźć siebie
Sto pięćdziesiąty raz

Wstąpię na ścieżkę Santiago de Compostela
Pokonam własne demony i odnajdę sztabkę złota
Straciłam już swój dom toteż kiedy umrę
Chciałabym zostać pochowana
Na całej kuli ziemskiej
Pomóż mi w tym mój kochany
I niech poczuję że jeszcze jestem i trwać będę…

Zepsuty Ideał

autor

Zepsuty Ideał

Napisany: 2006-07-31 Dodano: 2007-02-09 00:00:19

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Wolny Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie