stopami ...
kreślę znaki na piasku
ziarenko przemawia
do mnie, szepcze wyznania
zapada w pamięć
jest tam .. gdzie być chce
i może ..
a wiatr rozwiewa włosy
z tą samą siła
niby się droczy
i rzec by można
trochę nieskromnie
pieści (to) ciało
zsuwa zasłonę,
zazdrośnie wiruje,
śpiewa - zostań tu,
ze mną - nie odchodź ! miła
w świat zapomnienia
pustynię uczuć
księżyca pierścień
przyjmij do serca
głos kokietuje
serce rozognia
z duszą flirtuje
w tangu,
z miłości oddane
życie
a ja znów siedząc sama
na wydmie
oglądam ( morze ) ..
stała..
niezmiennie..
....życie ....
Komentarze (30)
Bardzo fajny wiersz. Po prostu takie wiersze chce się
czytać.
Pozdrawiam. Miłego popołudnia ;)))
Uroczy wiersz...
Miłej niedzieli Zamyślona:)
ładnie, refleksyjnie i uroczo+:) pozdrawiam serdecznie
ziarenko wolne - wyrzucoine przez morze , osuszone
wiatrem
i
peelka
piękny wiersz
Przeczytałam z przyjemnością :)
Pozdrawiam :)
Piękna migiczna chwlila którą warto zatrzymać Lubię
takie odloty w krainę wspomnień i marzeń mimo nutki
nostglii
Pozdrawiam cieplutko Ewuniu:)
... fantastyczny... moje klimaty... Pozdrawiam :)
Zatęskniłem za latem...Uroczy wiersz.
Chyba powinno być pieści? pzdr
piękny - wspomnienia i marzenia płyną a wiatr figlarz
pięści i rozwiewa włosy... morskie klimaty takie
lubię:-)
pozdrawiam
W grudniu i... stopami,
jutro może...z zastrzykami.
Przepraszam za troskę, ale...warto.
Czytając takie piękne wiersze, czuć, że stopami, a
nawet oczyma :) dotyka się nieba, pozdrawiam :)
Niewiem dlaczego ale zapragnal agarom byc wiatrem,
serdecznosci
takie chwile pozwalają myślom na swobodne dryfowanie
po wspomnieniach i marzeniach.
I mnie się podoba. Miłego dnia:)
Uroczy. Pozdrawiam