Strach

Twój pocałunek w pamięci mej za mgłą ostygłych uczuć,
Uśmiech bladym wspomnieniem, gdy daleko tak mam,
Spadam bezgłośnie, wołając pragnieniami Twego dotyku,
W tle szydercza muzyka niby lina z kamieniem ściąga szybciej w dół,
Samotność…
Bo kto ponosi winne jak nie ja myśląc ze jest dobrze idąc na oślep,
Dookoła mgła taka zimna, gęsta i nie przejrzysta, a za nią… Ty,
Aniele mój, Luizo najdroższa szukam, pragnę i nie przestanę póki nie zmienię,
Siebie, świata tak byś nigdy żalu ani smutku nie zaznała.

Dla Ukochanej, którą tyle razy zraniłem. Wiem, że zasłużyłem na taki los.

autor

Pan_zmierzchu_dni

Napisany: 2010-12-26 Dodano: 2010-12-26 18:54:16

Ten wiersz przeczytano 473 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie